Karczowanie lasów
Wycinanie lasów równikowych w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat zmniejszyło ich powierzchnię o ok. 50%. Do niedawna stosowano w tym celu
gospodarkę żarową (szkodliwe dla środowiska
wypalanie lasów), która dostarczała glebie dużo
składników mineralnych po spalonych roślinach, a następnie
pogorzeliska te obsiewano
roślinami uprawnymi, które dawały wysokie plony. Jednak po wyczerpaniu się składników zbiory malały, a gleba, pozbawiona ochrony roślinnej, ulegała szybkiej
erozji, co nie sprzyjało kolejnym zasiewom. Gospodarka żarowa została ograniczona z powodu ważnego dla
przemysłu i dla celów opałowych drewna, lecz w krajach rozwijających się pojawiła się gospodarka rabunkowa lasów i dalsze ich wycinanie pod zasiewy (np. w
Brazylii wycina się ponad 200 tys. km
2 lasów rocznie, co w ciągu piętnastu lat doprowadziło do wykarczowania obszaru odpowiadającemu powierzchni
Polski).